Genç Werther'in Ağaçları

  Genç Werther çok acı çekiyordu. Sevdiği kadının başkasına ait olmasını verdiği dayanılmaz acıya mahkum etmişti hayat onu. Bir süre bununla yaşamaya çalıştı. Kederli Werther zorla Pollyannacılık oynuyordu. Doğanın ona sunduğu her şeyi aşkı Lotte'yle bağdaştırmıştı bir kere elinden alınması onu herkesten daha çok çileden çıkarmıştı. Mesele 3-5 ağaç sorunu değildi aslında. Ne yazık ki aşkı gibi diğer her şey de elinden alınıyordu. Biraz Lotte'den ötürü biraz da Lotte'nin acısına rağmen sevdiği ağaçlar katledilmişti bir kere.

    Genç Werther'in kaleminde şöyle dökülüyordu kelimeler:

 "......öğretmen bize dedesinden duyduğu birinin adından defalarca söz etmişti; çok dürüst bir adammış, ne zaman ağaçların altında otursam, hatırasının benim için özel bir anlamı vardı. Şimdi olanları sana anlatayım! Kesilen ağaçları-kesilen diyorum! Dün bahsederken öğretmenimizin gözleri doldu! Düşündükçe, onlara baltayı ilk vuran köpeği öldürmek geliyor içimden. Benim avlumda böyle bir ağaç olsa ve içlerinden biri yaşlandığı için kurusa ve bana bunu seyretmekten başka bir şey kalmasa bile üzüntüden ölürdüm. Sevgili değerli dost, unutulmaması gereken bir şey var, o da: İnsan duyarlılığı! Bütün köy homurdanıyor, umuyorum ki, papazın karısı kendisine gönderilen tereyağı, yumurta ve benzeri şeyler kesilince, oturduğu yerden ne gibi bir yara açtığını anlar. Çünkü bunu yapan yeni papazın karısı, bir deri bir kemik olan hastalıklı kadının çevresiyle ilgilenmemesi için birçok sebebi var, çünkü kimsenin onunla ilgilendiği yok......Ağaçlar yerde şimdi! Ah, keşke prens olsaydım! Hem papazın karısını, hem muhtarı, hem köy meclisini-prens mi! Eğer prens olsaydım,muhtemelen ülkemdeki ağaçlardan bana ne derdim."