Üniversiteden mezun olalı 3, babamı kaybedeli ise 4.5 yıl olmuştu. Öyle bakıldığında çok gibi gelebilir ama insan belirli kırılma noktalarını geçti mi 3 yıl ile 15 yıl arasındaki farkı anlamak pek kolay olmuyor. Hiç bir zaman severek okumadığım hukuk fakültesinden sonra işimi yapmadım. Adaleti ne kadar savunmak zorunda kalırsanız o kadar adaletsizlikle karşı karşıyasınız demektir, sıradan bir insan için bile dünya yeterince adaletsiz bir yerken, bir hukukçu olarak hayatımı sürdüremezdim. Okul hayatım boyunca her örnek davada haklının kim olduğunu kolayca ayırt edebiliyordum da bir türlü haklının kendini savunma ihtiyacına anlam veremiyordum. Mezun olduktan sonra bir şekilde hayatımı idame ettirdim. Kimi zaman garsonluk yaparak, kimi zamansa kitap çevirileri yaparak geçimimi sağladım. Ama adaletsizlik orada da peşimi bırakmadı, "müşteri her zaman haklıdır" haksızlığına daha fazla dayanamayıp, garsonluğu da bıraktım. Ayık insan neyse de sarhoş insanın mantık dışı bağır
Kayıtlar
Mayıs, 2015 tarihine ait yayınlar gösteriliyor